Europees Kampioenschap te Porto – Dag 3 & 4
22/04/2010
Portugal, samenvattend durf ik zeggen: heerlijk weertje, redelijk eten en harige (akelige) vrouwen. Gelukkig zijn we hier niet alleen, de beste hockeyers uit Europa en de enkele vrouwenploegen die allesbehalve akelig zijn! Dat maakt het de opoffering waard, de wedstrijden die we hier spelen zijn een enorme ervaring voor de ploeg en voor de individuele spelers.
Sinds mijn vorige bericht hebben we nog 4 wedstrijden gespeeld: tegen Spanje, Italië, Frankrijk en net tegen Zuid-Afrika. Hieronder ga ik kort proberen weergeven hoe de wedstrijden door ons zijn ervaren. Ik kan al zeggen dat de sfeer in het team goed is. We zijn een jong, beginnend team en ons enige doel hier is ervaring opdoen en bij leren van de andere ploegen. Dat we met zware cijfers naar huis worden gespeeld is normaal, laten we eerlijk zijn tegen de meeste teams is de kans op winnen gelijk aan 0. Het goede is dat we stijgen als team, we kunnen ons weren als team en we zijn in staat om het spel te veranderen en onze tactiek te blijven spelen onder zware druk. We vinden elkaar meer en meer en we leren bij.
Allereerst de wedstrijd België – Spanje, enfin België is misschien wat veel gezegd aangezien enkele spelers meer op de bank hebben gezeten dan gespeeld. Discussies met de scheidsrechters het blijft een slecht idee en gelukkig er is er wel van geleerd. Al bij al hebben we het toch niet slecht gedaan en hebben we ons met momenten van onze beste kant laten zien. Wat complimentjes krijgen van Alberto en Javi is ook altijd aangenaam natuurlijk. Die twee laatste bleken toch net te sterk genoeg geluk te hebben om de fenomenale aanvallen van het trio Orca met aanvulling de heer Meerts te blokkeren. Met 10-1 als gevolg.
België tegen Nederland, ze hebben ons hard aangepakt de Nederlanders. Blijkbaar hadden ze iets aan zichzelf te bewijzen en zijn we daarvan de dupe geworden. We hebben de volle lading gekregen. We misten aansluiting tussen onze voorspelers en het centrum waardoor de Nederlanders snel veel terrein konden winnen, daarnaast hebben we geen enkele keer geprofiteerd van de onze doorbraken. De weinige keren dat we met één of twee spelers door konden breken bleek de rest van het team te ver en was een goal voor ons dus een brug te ver. Eindstand van deze wedstrijd was 14-0.
Volgende op de lijst: de Italianen. De Italianen zijn een ploeg die in enkele jaren enorm is gestegen op de ranglijst. Een aantal zeer gemotiveerde spelers gecombineerd met een strak trainingsschema doet wonderen. Enkele jaren geleden nog verloren tegen ons zijn ze nu zeker en vast een geduchte tegenstander geworden. Maar daar waren we klaar voor de afstraffing die we gekregen hebben van onze vrienden van oranje waren een ideale opwarming voor deze wedstrijd. We hebben gevochten, de puck is meerdere malen op de rand van zowel hun als onze doelbak geweest in de eerste 10min van de wedstrijd. Daarna hebben we pech gehad met de scheidsrechters, ik ben de laatste om het te zeggen maar we hebben echt pech gehad, we hebben 2 maal een penalty in ons nadeel gekregen waardoor de Italianen op voorsprong zijn gekomen en waardoor al onze moeite tot dat moment tot niets heeft geleid. We zijn nog in staat geweest om te scoren maar het heeft niet mogen baten, het Italiaanse team was te sterk voor ons en we hebben de wedstrijd verloren met 5-1. Desondanks mag er worden gezegd dat de kloof in niveau tussen beide ploegen niet zo groot is en dat het binnen handbereik ligt om hen te kloppen maar daarvoor hebben we nood net dat tikkeltje meer snelheid, meer kracht en meer conditie.
Wegens tijdgebrek moet ik inkorten en ga ik het kort houden over de volgende 2 wedstrijden. Frankrijk is wereldkampioen en dat hebben ze ons duidelijk laten merken. De Fransen lagen perfect volgens tactiek en hebben ons overrompeld zonder ons chaotisch aan te vallen, iedere speler zijn plaats en altijd 2 afspeelmogelijkheden. Zeg niet dat dit niet bekend in de oren klinkt… De wedstrijd tegen de Zuid- Afrikanen was minder aangenaam om te verliezen, ook zij hadden iets te bewijzen aan zichzelf na een onverwachte nederlaag tegen het Spaanse team (onze nederlaag tegen hen is meteen wat minder erg) en dat hebben we geweten. Met schaamte moet ik toegeven dat ze in plaats van tegen ons te spelen met ons hebben gespeeld, ze hebben ons gebruikt om hun eigen tactiek te testen en in te oefenen. Hun overmacht was enorm, op ieder moment 3 a 4 spelers op de bodem. Het was zeer moeilijk om volgens onze tactiek te blijven spelen onder die enorme druk maar we hebben de coach van het Franse team toch versteld doen staan. Hij vond het een goede wedstrijd en verschoot van onze kunde.
Morgen is de grote dag. Allereerst tegen Servië, op papier een match die we kunnen winnen maar niemand van ons heeft ooit tegen/met hen gespeeld dus het blijft afwachten. Afhankelijk van winst of verlies moeten we spelen tegen Italië of Portugal. Twee ploegen die zeker niet mogen onderschat worden. De motivatie van de Portugese spelers is enorm en hun torso laat zeker en vast een indruk na, de Italianen zijn sterk en snel.
In ieder geval dus tijd voor een goede nachtrust want nogmaals, morgen is de grote dag.
Geschreven door Niels Balens
