1st uwh Rome international meeting
25/06/2010
Wegens examens en werksituaties zijn maar twee spelers: Niels en Bram, naar dit tornooi kunnen gaan. We zijn onze reis begonnen op goed geluk, zonder bevestiging of we konden meespelen of niet…
Aangekomen in de luchthaven van Rome werden we als koningen ontvangen, persoonlijke lift voor ons beide en ook voor een jongedame van het UK women’s team die ons naar het hostel heeft gebracht. In de auto leren we ons ontvangstcomité; Christian beter kennen en hij legt ons tot in detail uit wat we moeten bezoeken in Rome en welke metrolijnen we daarvoor moeten weten! Hij overstelpt ons met afgedrukte reisschema’s en uurregelingen, kortom zijn enthousiasme kent geen grenzen en we merken meteen dat dit super georganiseerd zal worden!
Na een korte verpozing trekken we vervolgens de stad in met een escorte Engelse dames, we hebben al wandelend zowat de meeste belangrijke bezienswaardigheden bezocht: Coloseum, Pantheon, Forum Romanum, Engelenburcht, Vaticaanstad en heel die zever :). Tijdens de wandeling hebben Bram en ik (want zo zijn we nu eenmaal) toch een beetje getracht om onze stempel te drukken op het toernooi, dit lijkt me wel gelukt te zijn (zoals later zal blijken uit de foto’s).
In het kort: het weer was goed, het gezelschap aangenaam en Rome mooi! Zoiets kan moeilijk mislopen zeker als het gezelschap de zever die Bram en ik produceren (zoals jullie allen maar al te goed weten) konden verdragen en zelfs grappig vonden! Om de link te kennen tussen chocolade-ijs/uw hoofd verliezen/heilig water … wel je had erbij moeten zijn!
De dag erop was het dan eindelijk tijd voor het toernooi, eenzame zielen die we waren hadden we natuurlijk nood aan een ploeg en hockey zou hockey niet zijn moesten we daar hard achter zoeken. Zo hebben we in een mum van tijd een team samengesteld uit een Franse Duitser (vraag me niet hoe dit exact in elkaar zit), een Zweed, een Amerikaan, een Italiaan en ons natuurlijk.
Uiteraard kan dit enkel als een super ervaring gezien worden, zowel op taal-vlak als sportief vlak. Het overeenkomen in tactiek, ervaringen en conditie was al een hele opgave. We hebben toen van de 4 wedstrijden, eentje serieus gewonnen, eentje nipt verloren en eentje zwaar verloren (ja de broer van Guillaume kan best goed hockeyen zo blijkt).
Na het officiële gedeelte van het toernooi was het tijd voor een fungedeelte, alle spelers door elkaar gooien en wat wedstrijden tegen elkaar! Bram kwam terecht in een team met Guillaume en ik had een 6-koppige meute die ik toch onderschat heb aan het begin want we hebben de finale gehaald en na een zeer spannende wedstrijd deze zelfs gewonnen, with a winning goal from Naomi!
Achteraf was er dan nog de I like you
trofee te winnen, en met de Belgische politiek als voorbeeld hebben Bram en ik beslist om 1 van ons beide naar voor te schuiven om de stemmen te ronselen (en zo de stemmen niet te verdelen). Een goede tactiek zegt Bart de Wever, Bram kan het alleen maar beamen! Met 10 voorkeurstemmen heeft een übertrotse Bram (of Borat :p) zijn trofee onder zwaar applaus in ontvangst genomen! En wat voor een trofee, kijk thuis maar eens op de kast als je er bent! Ik vraag me af of er een trofee bestaat met meer uitstraling en klasse!
Kortom, Rome … legendairy! Op naar Barcelona!
I like to thank Christian Yari! You did a great job, there was nothing we couldn’t ask you and since you had tought of everything nothing we needed to ask you! We’ll be there next year! That’s for sure! We were very proud to be on the first edition of this great tournament! I also want to thank the UK women who were kind enough to take lonely Brum and me under their wings! You girls are an amazing group of women and we had a great time because of you! We hope to see you all soon at our tournament or anywere else underwaterhockey will bring us together again! Seriously, thank you for an amazing weekend!
Peace out!
Geschreven door Niels
